رضایت

رفع نیاز ها ، انگیزه ی پیشبرد زندگی انسان ها است. این نیاز ها دارای اولویت و سلسله مراتب هستند ، بعبارتی اگر یک انسان را وسط یک زمینه رها کنیم ابتدا به دنبال چه چیزی می رود؟ به عنوان مثال قبل از اینکه به دنبال محبت برود به دنبال غذا می رود.
در طول تاریخ ، پژوهش های بسیاری برای شناخت و دسته بندی نیاز های انسان و اولویت های آن انجام شده است. معروف ترین این دسته بندی ها متعلق به آقای آبراهام مازلو است.
مازلو اولویت نیاز ها را اینگونه تبیین می کند: ابتدا هوا و امنیت و سلامت و آب و غذا ، سپس تعامل اجتماعی و محبت ، سپس احترام و عزت نفس و در آخر خودشکوفایی یا استفاده حداکثری از ظرفیت ها و استعداد های فرد.
تا اینجا نکته ی عجیبی وجود نداشت. چیزی که برای من مهم بود و به چشم آمد توضیحی در ذیل این موضوع بود: رفع اغلب نیاز های این سلسله مراتب مساوی با

#رضایت از زندگی نیست ، بلکه می توان گفت کسی که امنیت و غذا و تعامل و احترام دارد از زندگی

#ناراضی نیست نه اینکه راضی است.
پس چه کسی از زندگی رضایت دارد؟ (اصطلاحا احساس خوش بختی می کند) کسی که همه ی نیاز های این سلسله مراتب را پاسخ دهد ، یعنی علاوه بر اینکه امنیت و غذا و تعامل و احترام دارد ، از ظرفیت ها و استعدادهایش نیز بطور درست می تواند استفاده کند.